Urwisko Slutišķu to największa wychodnia skał czwartorzędu w dolinie Dźwiny na Łotwie. Jego wysokość – 40,9 m, długość – 400 m. Nachylenie zbocza urwiska wynosi 38 stopni.
W 1925 r. w podnóża urwiska można było oglądać prawie 6-metrową wychodnię piaskowca białego epoki dewonu drugiego z wymytymi jaskiniami. Dzisiaj Dźwina nie wymywa swoje brzegi tak intensywnie, piaskowiec u podnóża urwiska przykrywają usunięcia ziemi, a samo urwisko porasta krzewami. Obserwując urwisko Slutišķu trudno wyobrazić sobie, że w 30- i 40-tych latach XX w. na zboczach nie było żadnej roślinności, urwisko było całkiem odsłonięte – tylko piasek, żwir i kamienie. Były to efekt niszczycielskiego zalewania, kiedy podczas bardzo wysokiego poziomu wody bryły lodu i silny prąd niszczyły dolną część zbocza urwiska, wznowiły się intensywne procesy osuwania się i została zniszczona pokrywająca je roślinność. W lesie sosnowym, który przylega do urwiska Slutišķu znaleziono mnóstwo rzadkich i chronionych gatunków roślin. Z urwiska rozpościerają się wspaniałe widoki na dolinę Dźwiny, a szczególnie meander Daugavsargu.
W Urwisku Slutišķu jest miejsce wypoczynku.
Ogólnodostępne o każdej porze.
Wstęp wolny.